شبکه اد هاک متحرک

یک شبکه ad hoc متحرک (Mobile Ad hoc Network) یک شبکه بدون زیر ساخت خود پیکربندی از دستگاه های متحرک است که به صورت بی سیم به هم وصل شده اند. واژه ad hoc یک کلمه لاتین و معنی لغوی آن "کاربرد موردی" است.
شبکه های ad hoc وسایل نقلیه (شبکه اد هاک وسایل نقلیه) برای ارتباط میان وسایل نقلیه و همچنین ارتباط بین وسایل نقلیه و تجهیزات کنار جاده هستند.
شبکه های ad hoc بی سیم بر اساس اینترنت (iMANET)، شبکه های ad hocای هستند که گره های متحرک را به هم متصل و گره های گذرگاه اینترنت را ثابت می کنند. در این نوع شبکه ها، الگوریتم های مسیریابی ad hoc معمول، مستقیماً استفاده نمی شوند.
هر دستگاه در یک MANET برای حرکت در هر جهتی استقلال و آزادی کامل دارد، به همین علت در بسیاری از اوقات اتصال بین هر دستگاه متحرک با دیگر دستگاه ها مرتباً تغییر می کند. همچنین هر کدام باید ترافیک غیر مرتبط با خود را رو به جلو منتقل کنند (forwarding)، بنابراین رهیاب نیز می شوند. چالش اصلی در ساختمان یک MANET این است که هر دستگاه به گونه ای مجهز شود که به طور متناوب، اطلاعات مورد نیاز برای ترافیک مسیر را به درستی نگهداری کند. این چنین شبکه ها (MANETها) هم ممکن است با خودشان کار کنند و هم ممکن است به اینترنت متصل باشند.
MANETها یک نوع از شبکه های ad hoc بی سیم (Wireless Ad hoc Network) هستند که معمولاً بر بالای لایه پیوند شبکه ad hoc، یک محیط شبکه ای قابل مسیریابی دارند.
از اواسط دهه 1990، با افزایش استفاده از لپ تاپ ها و شبکه های بی سیمآی تریپل ئی ۸۰۲٫۱۱، ساختار MANETها به یک عنوان تحقیقاتی عوام پسند تبدیل شده اند. بسیاری از مقاله های علمی با موضوعات ارزیابی پروتکل ها و توانایی های آنها، درجات مختلفی از تحرک را، درون یک فضای محدود قرار داده و همچنین معمولاً فاصله همه گره ها را، چند hop از یکدیگر در نظر می¬گیرند. سپس پروتکل های مختلف، معمولاً بر اساس مقادیر متفاوتی از نرخ افت بسته ها (packet drop rate)، سربار اضافه شده به وسیله پروتکل مسیریابی، تأخیر انتها به انتهای بسته ها، بهره وری شبکه و ... ارزیابی می شوند.