رافیک ارزومانیان

رافیک آرزومانیان. رافیک آرزومانیان ((ارمنی: Ռաֆիկ Արզումանյան) زاده ۱۳۲۳– درگذشته ۴ فروردین ۱۳۷۹) فیلم بردار و تصویربردار تلویزیونی ایرانی ارمنی تبار بود.
۱۳۷۲ - بررسی نمایش های سنتی ایران (؟)
۱۳۵۹ - دریغ است ایران (جمشید سپاهی)
۱۳۵۹ - میعاد در سپیده دم (حمید تمجیدی)
۱۳۵۵ - سیری در پرده های شاهنامهٔ بایسنغری (جمشید سپاهی)
۱۳۵۵ - کاغذ و چاپ (جمشید سپاهی)
۱۳۵۴ - موزهٔ آقابابا (جمشید سپاهی)
۱۳۵۳ - خانهٔ اینوشیناک (جمشید سپاهی)
رافیک در سال ۱۳۲۳ خورشیدی در تهران زاده شد. پس از پایان دورهٔ دبیرستان، برای تحصیل در رشتهٔ فیلم برداری به ایتالیا رفت و پس از فارغ التحصیلی در سال ۱۳۵۱ به ایران بازگشت و به عنوان فیلمبردار فیلم های ۱۶ میلیمتری در «تلویزیون آموزشی» که زیر نظر سازمان رادیو تلویزیون ملی ایران بود، مشغول به کار شد و در تعداد فراوانی فیلم مستند سیاه وسفید همکاری کرد. کارگردان بیشتر این فیلم ها «جمشید سپاهی» بود.
پس از انقلاب و در سال ۱۳۵۹، فیلم برداری مستند «میعاد در سپیده دم» (به کارگردانی حمید تمجیدی) را بطور مشترک با فریدون حدادیان و زهرا علیرضایی انجام داد و در همین سال، مستند «دریغ است ایران» (به کارگردانی جمشید سپاهی) را فیلم برداری کرد.
او مدت ها از اعضای ثابت گروه فیلم برداران شبکه دوم صدا و سیما بود و در گروه ادب و هنر این شبکه، نمایش های تلویزیونی فراوانی را تصویربرداری کرد که از آن جمله می توان به «آخرین نوار کراپ» و «هانل» اشاره کرد. آرزومانیان همچنین در بیشتر برنامه های مذهبی و ویژهٔ ماه های عزاداری به عنوان تصویربردار حضور داشت. از آخرین کارهای او می توان به مجموعهٔ نمایشی «نمایش های ملل» و «خانه های قدیمی تهران» اشاره کرد.