جانشینی ٠ نایبی ٠ عمل نیابت گر ٠
نیابت گری
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
نیابت گری. [ ب َ گ َ ] ( حامص مرکب ) جانشینی. نایبی. عمل نیابت گر :
نویسم خطی زین نیابت گری
مسجل به امضای پیغمبری.
نویسم خطی زین نیابت گری
مسجل به امضای پیغمبری.
نظامی.
پیشنهاد کاربران
. Ruling for someone
کلمات دیگر: