[ویکی فقه] آیت الله علامه حاج میرزا محمد حسین نائینی، فرزند حاج میرزا عبد الرحیم نائینی ، در ۱۷ ذی قعده سال ۱۲۷۶ هجری قمری در شهر نائین و در یک خانواده روحانی چشم به جهان گشود.
او تحصیلات ابتدایی را در زادگاه خود، نائین اصفهان ، در محضر پدرش حاج میرزا عبد الرحیم آغاز کرد.پس از فراگیری مقدمات علوم و برای تحصیل سطوح عالیه و خارج، به حوزه نجف رهسپار گردید و در ردیف شاگردان نامدار آیت الله حاج میرزا محمد حسن شیرازی بزرگ و مرحوم آیت الله سید محمد اصفهانی قرار گرفت و در درس آیت الله آخوند ملا محمد کاظم خراسانی به عنوان ادب و احترام حضور به هم رساند.
او تحصیلات ابتدایی را در زادگاه خود، نائین اصفهان ، در محضر پدرش حاج میرزا عبد الرحیم آغاز کرد.پس از فراگیری مقدمات علوم و برای تحصیل سطوح عالیه و خارج، به حوزه نجف رهسپار گردید و در ردیف شاگردان نامدار آیت الله حاج میرزا محمد حسن شیرازی بزرگ و مرحوم آیت الله سید محمد اصفهانی قرار گرفت و در درس آیت الله آخوند ملا محمد کاظم خراسانی به عنوان ادب و احترام حضور به هم رساند.
wikifeqh: نماز شب ایشان هیچ گاه ترک نشد و حتی در سفر هم همیشه بر آن مواظبت داشت.
هر کس چند روزی ملازم ایشان می گشت، حالات عرفانی و تعبدهای خاص آن مرحوم را مشاهده می نمود و او را در درجه اعلای وارستگی و تقوا و صلاح و ارشاد و اخلاص می دید. گویا همه خوبی ها در آن وجود جمع شده بود. علم و فضل و شایستگی و آراستگی به کمال و رشد معنوی و فضایل اخلاقی و معنوی، همه در وجود او نمایان بود.
او هرگز اوقات گران بهایش را بیهوده صرف نمی کرد یا مشغول مباحثه مسائل علمی بود و یا با شرح صدر و گشاده رویی در میان مردم به گفت و شنود و رسیدگی به نیازها و مشکلات آنان اشتغال داشت. همیشه در مصرف، اقتصاد را رعایت می کرد و در صرف بیت المال مسلمانان، زهد و تقوا و صرفه جویی داشت.
تا آنجا که مقدور بود از سهم مبارک امام عجل الله تعالی فرجه و سایر حقوق شرعیه استفاده خصوصی نمی کرد و هزینه زندگی شخصی را از درآمدهای خویش تأمین می نمود. او نمونه بارزی از تقوا و صلاح و رستگاری بود، آن چنان که نمونه بارزی از بلنداندیشی در علم نیز به شمار می آمد.
هر کس چند روزی ملازم ایشان می گشت، حالات عرفانی و تعبدهای خاص آن مرحوم را مشاهده می نمود و او را در درجه اعلای وارستگی و تقوا و صلاح و ارشاد و اخلاص می دید. گویا همه خوبی ها در آن وجود جمع شده بود. علم و فضل و شایستگی و آراستگی به کمال و رشد معنوی و فضایل اخلاقی و معنوی، همه در وجود او نمایان بود.
او هرگز اوقات گران بهایش را بیهوده صرف نمی کرد یا مشغول مباحثه مسائل علمی بود و یا با شرح صدر و گشاده رویی در میان مردم به گفت و شنود و رسیدگی به نیازها و مشکلات آنان اشتغال داشت. همیشه در مصرف، اقتصاد را رعایت می کرد و در صرف بیت المال مسلمانان، زهد و تقوا و صرفه جویی داشت.
تا آنجا که مقدور بود از سهم مبارک امام عجل الله تعالی فرجه و سایر حقوق شرعیه استفاده خصوصی نمی کرد و هزینه زندگی شخصی را از درآمدهای خویش تأمین می نمود. او نمونه بارزی از تقوا و صلاح و رستگاری بود، آن چنان که نمونه بارزی از بلنداندیشی در علم نیز به شمار می آمد.
wikiahlb: علامه_نائینی