تختگه. [ ت َ گ َه ْ ] ( اِ مرکب ) مخفف تختگاه. محل تخت شاهی :
چو شاه جهان ره بدان جام یافت
در آن تختگه لختی آرام یافت.
سریری خبر یافت کآن تاجدار
بر آن تختگه کرد خواهد گذار.
چو شاه جهان ره بدان جام یافت
در آن تختگه لختی آرام یافت.
خاقانی.
|| پایتخت : سریری خبر یافت کآن تاجدار
بر آن تختگه کرد خواهد گذار.
نظامی.
رجوع به تختگاه شود.