ابوسلامه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
ابوسلامه . [ اَ س َ م َ ] (اِخ ) تابعی است و از عمربن الخطاب روایت کند.
ابوسلامه . [ اَ س َ م َ ] (اِخ ) ثقفی . صحابی است و نام او عروه است .
ابوسلامه . [ اَ س َ م َ ] (اِخ ) حبیبی . صاحب استیعاب گوید: او ابوسلامه ٔ سلامی است . رجوع به ابوسلامه ٔ سلامی شود.
ابوسلامه . [ اَ س َ م َ ] (اِخ ) خداش . رجوع به ابوسلامه ٔ سلامی شود.
ابوسلامه . [ اَ س َ م َ ] (اِخ ) زیادبن یونس الحضرمی . محدّث است .
ابوسلامه. [ اَ س َ م َ ] ( اِخ ) تابعی است و از عمربن الخطاب روایت کند.
ابوسلامه. [ اَ س َ م َ ] ( اِخ ) ثقفی. صحابی است و نام او عروه است.
ابوسلامه. [ اَ س َ م َ ] ( اِخ ) حبیبی. صاحب استیعاب گوید: او ابوسلامه سلامی است. رجوع به ابوسلامه سلامی شود.
ابوسلامه. [ اَ س َ م َ ] ( اِخ ) خداش. رجوع به ابوسلامه سلامی شود.
ابوسلامه. [ اَ س َ م َ ] ( اِخ ) زیادبن یونس الحضرمی. محدّث است.
ابوسلامه. [ اَ س َ م َ ] ( اِخ ) سلامی. نام او خداش. صحابی است و صاحب استیعاب گوید ابوسلامه حبیبی همین ابوسلامه است. و بعضی کنیت خداش را ابوالنضر گفته اند. و او را حدیثی است از رسول صلوات اﷲ علیه که مردی را درباره پدر یکبار نصیحت فرمود و در حق مادر سه بار.
ابوسلامه. [ اَ س َ م َ ] ( اِخ ) سلمی. صحابی است.
ابوسلامه . [ اَ س َ م َ ] (اِخ ) سلامی . نام او خداش . صحابی است و صاحب استیعاب گوید ابوسلامه ٔ حبیبی همین ابوسلامه است . و بعضی کنیت خداش را ابوالنضر گفته اند. و او را حدیثی است از رسول صلوات اﷲ علیه که مردی را درباره ٔ پدر یکبار نصیحت فرمود و در حق مادر سه بار.
ابوسلامه . [ اَ س َ م َ ] (اِخ ) سلمی . صحابی است .
ابوسلامه . [ اَ س َ م َ ] (ع اِ مرکب ) گاو دریائی . اَطوم . بقرةالماء. زالخه . مَلِصَه .