کلمه جو
صفحه اصلی

پلیکلت

لغت نامه دهخدا

پلیکلت. [ پ ُ لی ل ِ ] ( اِخ ) یکی از مشاهیر معماران مجسمه سازیونان باستان مولد 480 ق. م. در شهر سیکیونه یا آرگوس. مشهورترین آثار وی پیکر بسیار بزرگ یونون ( ژونن )بود که رو و سینه و بازوهای آن از عاج و جامه های آن تماماً از زر بود. او کتابی در ترکیبات بدن انسانی کرد. و مجسمه موسوم به قانون که تصویر کامل تن آدمی بود بساخت. ( قاموس الاعلام ترکی در کلمه پولیقلت ).


کلمات دیگر: