ینگ الف

ینگ الف (تاتاری: jaꞑa əlifba/yaña älifba؛ سیریلیک:Cyrillic Яңалиф) نخستین خطی بود که در زمان برپایی اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی و در دههٔ ۱۹۳۰ میلادی برای نگارش زبان تاتاری به کار گرفته شد. این خط برمبنای الفبای لاتین بود و جایگزین ینگه املا -که بر گرفته از خط عربی- بود می شد. در ۱۹۳۹ میلادی استفاده از ینگ الف نیز متوقف شده و الفبای سیریلیک جایگزین آن شد. ینگ الف به معنای الفبای نو می باشد.
ینگ الف ۳۳ حرف داشت که نه تای آن واکه بودند. از آپاستروف نیز به جای همزه و برای نمایش انسدادی چاکنایی بهره می بردند.