کلمه جو
صفحه اصلی

بودی دارما

دانشنامه عمومی

بودی دارما (حدود آغاز سدهٔ پنجم میلادی) یک راهب بودایی بود که آوردن آیین ذن به چین را به او نسبت می دهند.بیشتر منابع او را یک ایرانی یا فردی از جنوب هند می دانند که به جنوب چین سفر کرد و پس از آن به سوی شمال رفت.
یکی از منابع اولیه تاریخ ورود او به چین را در روزگار دودمان لیو سونگ (۴۲۰–۴۷۹) دانسته و منابع بعدی ورود او را در دورهٔ دودمان لیانگ (۵۰۲–۵۵۷) نوشته اند. بسیاری از پژوهشگران زمان او را در آغاز سدهٔ پنج میلادی می دانند.
گزارش یکی از شاهدان عینی دوره او به نام یانگ ژوآنژی او را یک پارسی (波斯國胡人، تلفظ چینی: بُسی گوئو هو رِن) از آسیای میانه (西域، ژی یو) ذکر کرده است.
براوتون (۱۹۹۹:۵۴) نیز یادآور می شود که سفر یک راهب ایرانی ساکن در آسیای میانه از طریق راه ابریشم به شمال چین بسیار محتمل تر است از سفر یک هندی جنوبی از طریق دریا.

دانشنامه آزاد فارسی

بُودی دارما (قرن ۶م)(Bodhidharma)
معلم بودایی هندی. در حدود ۵۲۰م از جنوب هند به چین رفت و در این کشور مکتب چان را بنیاد نهاد. تأملِ منجر به مراقبۀ شهودی، توجه مستقیم به ذهن انسان و تسکین ذهن، محور مباحث این مکتب است. گونۀ ژاپنی آن، ذن، در قرن ۲۰ پیروان فراوانی در جهان غرب یافت. چان در قرن ۱۲م در ژاپن رایج شد؛ اگرچه اِعمال رسمی آن در این کشور از قرن ۹م بود. بنابر روایتی، بودی دارما نُه سال بی وقفه به مراقبه نشست تا پاهایش خشکیدند و از بدنش جدا شدند. او را در ژاپن داروما می نامند.


کلمات دیگر: