آنکه دارای گوهر و نژاد شاهان بود یا جد پادشاهان .
شاه گهر
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
شاه گهر. [ گ ُ هََ ] ( ص مرکب ) آنکه دارای گوهر و نژاد شاهان بود. از گوهر و تبار شاهان. شاهزاد. || ( اِ مرکب ) جد پادشاهان. ( ناظم الاطباء ). اما این معنی جای تأمل است.
کلمات دیگر: