کلمه جو
صفحه اصلی

شاه رکن الدین

فرهنگ فارسی

حسن بن سید معین الدین اشرف

لغت نامه دهخدا

شاه رکن الدین. [ رُ نُدْ دی ] ( اِخ ) حسن بن سید معین الدین اشرف. رجوع به شاه حسن شود.

دانشنامه عمومی

شاه رکن الدین با احتساب نسب و اعقاب به موسی بن جعفر می رسد و ظاهراً از اولاد حمزه بن موسی می باشد. از او با لقب بابا هم یاد می شود.
گویند که نام او سید علی بوده است. گروه بزرگ و مهمی از سادات دزفول منتسب به وی می باشند که به آنان سادات شاهرکنی می گویند کما اینکه بسیاری از آنان نام وی را بر نام خانوادگی خویش برگزیده اند. وی به این دیار هجرت کرده و در همان جا درگذشته است.
گویند وی به شغل زرگری مشغول بوده و از این راه امرار معاش می نموده است. کرامات زیادی هم از او نقل شده است.
این مقبره در دزفول محله شاه رکن الدین در خیابان طالقانی کوچه شهید دیانتی کنار حمام شاه رکن الدین واقع شده است، گنبد این مقبره، نیلگون و مخروطی شکل با چهارده ضلع می باشد. در بالای درب جنوبی آن پلکان، خواجه نشین و طاق نمایی وجود دارد که بر بالای آن دو گلدسته بنا گردیده است. این مجموعه شامل آرامگاه، مسجد، مدرسه و حمام است و همچنین آورده شده است که ساختمان گلدسته ها در دوره قاجاریه ساخته شده و بنای بقعه و گنبد مربوط هم به دورهٔ تیموریان در زمان سلطنت شاهرخ میرزا فرزند امیر تیمور نسبت داده می شود.


کلمات دیگر: