عذر لنگ

بهانه ضعیف و سست بهانه پوچ و نامسموع

عذر لنگ. [ ع ُ رِ ل َ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) بهانه ضعیف و سست. بهانه پوچ و نامسموع. ( غیاث اللغات ) ( از برهان ). عذری نامقبول. عذری نارسا. عذری ناموجه :
برد لنگی به راهواری پیش
پیشم از بسکه عذر لنگ آورد.حدیت لنگی استر به عذر می شاید
اگر به نکته بگویم که عذر هم لنگ است.هدهدش گفت ای چو گوهر جمله رنگ
چند لنگی چند آری عذر لنگ.اگر سیمت ببخشد سنگ باشد
اگر عذرت بخواهد لنگ باشد.هر یکی را بودعذری لنگ لنگ
این چنین کس کی کند عنقا به چنگ.ز ناتوانی پایم به دست عذری هست
تو عذر لنگ به نوعی که میتوان برسان.به خویش رنج پسندید بهر راحت خلق
چو عذر لنگ که در راه دیگران لنگ است.برای وعده خلافی عبث مخور سوگند
که احتیاج عصا نیست عذر لنگ ترا.میار عذر که ره دور و مرکبم لنگ است
که عذر لنگ نشاید ز رهروان ملنگ.