( صفت ) آنکه صرف پول گیرد بهره خوار سود خوار .
صرف خوار
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
صرف خوار. [ ص َ خوا / خا ] ( نف مرکب )بهره خوار. سودخوار. آنکه صرف پول گیرد :
همه صرف خواران صرف منند
قباله نویسان حرف منند.
همه صرف خواران صرف منند
قباله نویسان حرف منند.
نظامی.
کلمات دیگر: