صدیقیت

صدیقیت. [ ص ِدْ دی قی ی َ ] ( ع مص جعلی ، اِمص ) صدیق بودن. رتبتی است برتراز ولایت و پست تر از نبوت. ( از کشاف اصطلاحات الفنون از کلیات ابی البقاء ). و اجتماع اهل تصوف است که صدیقیت نزدیک ترین مرتبه است به نبوت. ( انیس الطالبین بخاری نسخه خطی مؤلف ). رجوع به صدیق و صدیقان شود.