آنکه عذر آورد آنکه پوزش و اعتذار آغازد
عذر ساز
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
عذرساز. [ ع ُ ] ( نف مرکب ) آنکه عذر آورد. آنکه پوزش و اعتذار آغازد :
چو شه دید کان خسرو عذر ساز
پیاده بنزدیک او شد فراز.
کجا عذر اگر عذرساز آمدی.
چو شه دید کان خسرو عذر ساز
پیاده بنزدیک او شد فراز.
نظامی.
و گر پیش اقبال بازآمدی کجا عذر اگر عذرساز آمدی.
نظامی.
کلمات دیگر: