رگتایم

رَگ تایم (Ragtime) گونه ای موسیقی آمریکایی است که در میان سال های ۱۹۰۰–۱۹۱۸ به اوج محبوبیت خود رسید. رگ تایم نوعی جاز اولیه است که در آن ضرب و مکث بسیار مؤکد است. در این سبک از شیوه ای به نام صدای بَمِ رونده (walking bass) استفاده می شود. این سبک از سبک های پیانویی در موسیقی جاز است.
رگ تایم از ترانه های بردگان سیاه پوست آمریکا سرچشمه گرفته است. رگ به معنای ژنده و پاره و گسیخته است و تایم به معنای وزن و ضربان موسیقی.

رَگتایم (ragtime)
موسیقیِ سنکوپ دار با ریتمِ۴/۲ که معمولاً با پیانو نواخته می شود. رَگتایم در امریکا و در میان موسیقی دانان سیاه پوست اواخر قرن ۱۹ شکل گرفت، و از سنتِ موسیقی محلی (موسیقی فولکلور) ، نمایش های خنیاگران، و مارش های نظامی تأثیر پذیرفت و بعدها به موسیقی جاز منضم شد. اسکات جاپلین از پیش گامانِ ساختِ قطعات رَگتایم (با عنوانِ «رَگ ») است.