کلمه جو
صفحه اصلی

دری کنده

لغت نامه دهخدا

دریکنده. [ دَ ک َ دَ / دِ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان بیشه بخش مرکزی شهرستان بابل. واقع در 6هزارگزی جنوب خاوری بابل و دو هزار وپانصدگزی خاور راه شوسه بابل به گنج افروز با 130 تن سکنه. آب آن از فاضلاب چشمه جنید و راه آن مالرو است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3 ).

دانشنامه عمومی

دری کنده، روستایی است از توابع بخش مرکزی شهرستان بابل در استان مازندران ایران.
این روستا در دهستان فیضیه قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۶۳۹ نفر (۱۵۹خانوار) بوده است.


کلمات دیگر: