پاره پاره وهی دریده و شلشله شدن جامه
شلشله
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
شلشلة. [ ش َ ش َ ل َ ] (ع مص ) ریختن شمشیر خون را. || چکانیدن کودک کمیز خود را و متفرق و پریشان انداختن آنرا. || چکانیدن آب را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (ازاقرب الموارد). چکانیدن . (دهار) (المصادر زوزنی ).
( شلشلة ) شلشلة. [ ش َ ش َ ل َ ] ( ع مص ) ریختن شمشیر خون را. || چکانیدن کودک کمیز خود را و متفرق و پریشان انداختن آنرا. || چکانیدن آب را. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( ازاقرب الموارد ). چکانیدن. ( دهار ) ( المصادر زوزنی ).
شلشله. [ ش ِ ش ِل َ ] ( از ع ، ص ) پاره پاره : وهی ؛ دریده و شلشله شدن جامه. ایهاء؛ شلشله گردانیدن. ( تاج المصادر بیهقی ).
شلشله. [ ش ِ ش ِل َ ] ( از ع ، ص ) پاره پاره : وهی ؛ دریده و شلشله شدن جامه. ایهاء؛ شلشله گردانیدن. ( تاج المصادر بیهقی ).
شلشله . [ ش ِ ش ِل َ ] (از ع ، ص ) پاره پاره : وهی ؛ دریده و شلشله شدن جامه . ایهاء؛ شلشله گردانیدن . (تاج المصادر بیهقی ).
کلمات دیگر: