کلمه جو
صفحه اصلی

شلط

لغت نامه دهخدا

شلط. [ ش ِ ] (ع اِ) تیر دراز لطیف باریک . ج ، شِلَط. (منتهی الارب ).

شلط. [ ش ِ ل َ ] (ع اِ) ج ِ شِلطَة. (ناظم الاطباء). || ج ِ شِلط. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). رجوع به شلطة و شِلْط شود.

شلط. [ ش َ ] ( ع اِ ) کارد. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). رجوع به شلطاء شود.
شلط. [ ش ِ ل َ ] ( ع اِ ) ج ِ شِلطَة. ( ناظم الاطباء ). || ج ِ شِلط. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). رجوع به شلطة و شِلْط شود.
شلط. [ ش ِ ] ( ع اِ ) تیر دراز لطیف باریک. ج ، شِلَط. ( منتهی الارب ).

شلط. [ ش َ ] (ع اِ) کارد. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). رجوع به شلطاء شود.

کلمات دیگر: