دروص. [ دَ ] ( ع ص ) شتاب رو، گویند ناقة دروص ؛ یعنی ماده شتر شتاب رو و تندرو. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). دَرِص. و رجوع به درص شود.
دروص. [ دُ ] ( ع اِ ) ج ِ دِرص. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). رجوع به درص شود.
دروص. [ دُ ] ( ع اِ ) ج ِ دِرص. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). رجوع به درص شود.