زینت گر
زینت فروز
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
زینت فروز. [ ن َ ف ُ ] ( نف مرکب ) زینت گر. ( آنندراج ) :
نه انجم است که زینت فروز نه فلک است
به فرد باطل افلاک نقطه های شک است.
نه انجم است که زینت فروز نه فلک است
به فرد باطل افلاک نقطه های شک است.
صائب.
رجوع به زینت گر و زینت و دیگر ترکیبهای زینت شود.کلمات دیگر: