دریا گذار

دریا گذارنده . دریا بر

دریاگذار. [دَرْ گ ُ ] ( نف مرکب ) دریاگذارنده. گذرکننده از دریا. دریابر. که از دریا عبره کند و بگذرد :
خسرو فرخ سیر بر باره دریاگذار
با کمند اندر میان دشت چون اسفندیار.خسرو غازی سر شاهان و تاج خسروان
میر محمود آن شه دریادل دریاگذار.فرودآمد از پشت پیل و نشست
برآن پیلتن خنگ دریاگذار.تیغشان باشد چو آتش روز و شب بدخواه سوز
اسبشان باشد چو کشتی سال و مه دریاگذار.جاری به کوه و دریا چون رنگ و چون نهنگ
آن کوه کوب هیکل دریاگذار باد.سی سر فیل حصن هیکل کوه صفت دریاگذار از آن کفار سلطان را بدست آمد. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 273 ).