<div class="boxBd"><b>( رمضة )</b> رمضة. [ رَ م ِ ض َ ] ( ع ص ) زن که رانهای او با هم ساید در رفتن. ( منتهی الارب )( آنندراج ). زنی که یکی از رانهایش بر دیگری بساید. ( از متن اللغه ). || ارض رمضةالحجارة؛ زمین سنگ ریزه های تفسان ناک. ( از منتهی الارب ) ( آنندراج ).</div>

( رمضة ) رمضة. [ رَ م ِ ض َ ] ( ع ص ) زن که رانهای او با هم ساید در رفتن. ( منتهی الارب )( آنندراج ). زنی که یکی از رانهایش بر دیگری بساید. ( از متن اللغه ). || ارض رمضةالحجارة؛ زمین سنگ ریزه های تفسان ناک. ( از منتهی الارب ) ( آنندراج ).

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">زن که رانهای او با هم ساید در رفتن زنی که یکی از رانهایش بر دیگری بساید</div>

زن که رانهای او با هم ساید در رفتن زنی که یکی از رانهایش بر دیگری بساید

فرهنگ فارسی

<p><span class=""hl"">رمضة.</span> [ رَ م ِ ض َ ] (ع ص ) زن که رانهای او با هم ساید در رفتن . (منتهی الارب )(آنندراج ). زنی که یکی از رانهایش بر دیگری بساید. (از متن اللغه ). || ارض رمضةالحجارة؛ زمین سنگ ریزه های تفسان ناک . (از منتهی الارب ) (آنندراج ).<br></p>

رمضة. [ رَ م ِ ض َ ] (ع ص ) زن که رانهای او با هم ساید در رفتن . (منتهی الارب )(آنندراج ). زنی که یکی از رانهایش بر دیگری بساید. (از متن اللغه ). || ارض رمضةالحجارة؛ زمین سنگ ریزه های تفسان ناک . (از منتهی الارب ) (آنندراج ).

رمضه

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا