<div class="boxBd">مبیناد. [ م َ ] ( فعل دعایی و نفرینی ) کلمه ای است بمحل نفرین مستعمل است همچون : روی نیکی مبیناد؛یعنی خدا روا ندارد. ( از ناظم الاطباء ) : <br>چو ماهوی باد آنکه بر جان شاه <br>نبخشید هرگز مبیناد گاه.<div class="au">فردوسی.</div></div>

مبیناد. [ م َ ] ( فعل دعایی و نفرینی ) کلمه ای است بمحل نفرین مستعمل است همچون : روی نیکی مبیناد؛یعنی خدا روا ندارد. ( از ناظم الاطباء ) : چو ماهوی باد آنکه بر جان شاه نبخشید هرگز مبیناد گاه. فردوسی.

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">خدا روا ندارد</div>

مبیناد

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا