متأبض . [ م ُ ت َ ءَب ْ ب َ ] (ع ص ) بسته شده به رسن اباض . (منتهی الارب ). و رجوع به تأبض و ماده ٔ قبل شود.

متأبض . [ م ُ ت َ ءَب ْ ب َ ] (ع ص ) بسته شده به رسن اباض . (منتهی الارب ). و رجوع به تأبض و ماده ٔ قبل شود.

لغت نامه دهخدا

متأبض . [ م ُ ت َ ءَب ْ ب ِ ] (ع ص ) آن که رسن اباض بندد شتررا. (آنندراج ) (از اقرب الموارد). آن که می بندد با ریسمان بند، دست شتر را با بازوی آن . (ناظم الاطباء).

متأبض . [ م ُ ت َ ءَب ْ ب ِ ] (ع ص ) آن که رسن اباض بندد شتررا. (آنندراج ) (از اقرب الموارد). آن که می بندد با ریسمان بند، دست شتر را با بازوی آن . (ناظم الاطباء).

<div class="boxBd">متأبض. [ م ُ ت َ ءَب ْ ب ِ ] ( ع ص ) آن که رسن اباض بندد شتررا. ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). آن که می بندد با ریسمان بند، دست شتر را با بازوی آن. ( ناظم الاطباء ). <hr>متأبض. [ م ُ ت َ ءَب ْ ب َ ] ( ع ص ) بسته شده به رسن اباض. ( منتهی الارب ). و رجوع به تأبض و ماده قبل شود.</div>

متأبض. [ م ُ ت َ ءَب ْ ب ِ ] ( ع ص ) آن که رسن اباض بندد شتررا. ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). آن که می بندد با ریسمان بند، دست شتر را با بازوی آن. ( ناظم الاطباء ). متأبض. [ م ُ ت َ ءَب ْ ب َ ] ( ع ص ) بسته شده به رسن اباض. ( منتهی الارب ). و رجوع به تأبض و ماده قبل شود.