متبرر. [ م ُت َ ب َرْ رِ ] ( ع ص ) فرمان برداری کننده. ( آنندراج ). مطیع و فرمان بردار. || اهل تقوی و دیندار و پارسا و خداپرست. || راست و صادق. || عادل. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تبرر شود.
متبرر. [ م ُ ت َ ب َرْ رَ ] ( ع ص ) بخشیده شده. || عدالت کرده شده. ( ناظم الاطباء ).
متبرر. [ م ُ ت َ ب َرْ رَ ] ( ع ص ) بخشیده شده. || عدالت کرده شده. ( ناظم الاطباء ).