<div class="boxBd">گریزنده یاب. [ گ ُ زَ دَ / دِ ] ( نف مرکب ) آنکه گریزنده را دریابد. مجازاً اسب تیزتک. اسب تندرو که بدنبال فراری رود و او را بگیرد : <br>همان ترک بیرون زد از صف چو شیر<br>گریزنده یاب ابلقی تند زیر.<div class="au">( گرشاسب نامه ).</div></div>

گریزنده یاب. [ گ ُ زَ دَ / دِ ] ( نف مرکب ) آنکه گریزنده را دریابد. مجازاً اسب تیزتک. اسب تندرو که بدنبال فراری رود و او را بگیرد : همان ترک بیرون زد از صف چو شیر گریزنده یاب ابلقی تند زیر. ( گرشاسب نامه ).

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">۱ - ( صفت ) آنکه گریزنده را در یابد . ۲ - اسب تیز رو که بوسیل. آن دنبال فراری روند و او را بگیرند : همان ترک بیرون زد از صف چو شیر گریزنده یاب ابلق تند زیر .</div>

۱ - ( صفت ) آنکه گریزنده را در یابد . ۲ - اسب تیز رو که بوسیل. آن دنبال فراری روند و او را بگیرند : همان ترک بیرون زد از صف چو شیر گریزنده یاب ابلق تند زیر .

گریزنده یاب

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا