جشن بزرگ
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
جشن بزرگ. [ ج َ ن ِ ب ُ زُ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) نوروز خاصه است و آن روز ششم فروردین ماه قدیم باشد و آن روز خرداد نام دارد. ( برهان ). ششم فروردین مه باشد و آنرا نوروز خاصه گویند. ( آنندراج ). نوروز بزرگ. نوروزخاصه. روز ششم ( خرداد روز ) از ماه فروردین که در آن شاهان و بزرگان جشنی بزرگ بر پا میکردند. ابوریحان بیرونی در کتاب التفهیم لاوائل صناعة التنجیم پس از ذکر روز اول فروردین نوشته است : و آنچ از پس اوست ازین پنج روز همه جشنهاست و ششم فروردین ماه نوروز بزرگ دارند، زیراک خسروان بدان پنج روز حقهای حشم و گروهان [ و بزرگان ] بگزاردندی و حاجتها روا کردندی ، آنگاه بدین روز ششم خلوت کردندی خاصگان را. و اعتقاد پارسیان اندر نوروز نخستین آن است که اول روزی است از زمانه و بدو فلک آغازید گشتن را. ( التفهیم ص 253 ).
جشن بزرگ . [ ج َ ن ِ ب ُ زُ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) جشنی که شکوه و جلال بسیار داشته باشد. جشنی که دستگاه و دامنه ای وسیع داشته باشد.
جشن بزرگ . [ ج َ ن ِ ب ُ زُ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) نوروز خاصه است و آن روز ششم فروردین ماه قدیم باشد و آن روز خرداد نام دارد. (برهان ). ششم فروردین مه باشد و آنرا نوروز خاصه گویند. (آنندراج ). نوروز بزرگ . نوروزخاصه . روز ششم (خرداد روز) از ماه فروردین که در آن شاهان و بزرگان جشنی بزرگ بر پا میکردند. ابوریحان بیرونی در کتاب التفهیم لاوائل صناعة التنجیم پس از ذکر روز اول فروردین نوشته است : و آنچ از پس اوست ازین پنج روز همه جشنهاست و ششم فروردین ماه نوروز بزرگ دارند، زیراک خسروان بدان پنج روز حقهای حشم و گروهان [ و بزرگان ] بگزاردندی و حاجتها روا کردندی ، آنگاه بدین روز ششم خلوت کردندی خاصگان را. و اعتقاد پارسیان اندر نوروز نخستین آن است که اول روزی است از زمانه و بدو فلک آغازید گشتن را. (التفهیم ص 253).
دانشنامه عمومی
جان گیلبرت
رنه آدوره
هوبرت باسورث
کلیر مکداول