روزه بزرگ (به ارمنی Մեծ պաս - به انگلیسی Great Lent)، از جشن باریگندان (در کلیسای ارمنی به نام شادمانگی اصلی) تا زادیک را «روزه بزرگ» می نامند.
اصول ۳۴ گانه رسولان
روزه بزرگ از همه روزه ها بلندتر است (۴۰ روز)، از این رو، بزرگ خوانده می شود. روزه بزرگ را بدان سبب که ۴۰ روز دارد، چهل گانه نیز می نامند. روزگاری نان و نمک نیز می گفتند. در قدیم در برخی روزهای روزه بزرگ نان و نمک می خوردند یا روزه را با نان و نمک پایان می دادند. پرهیز به معنی نخوردن برخی خوراکی ها، از جمله گوشت، لبنیات، تخم مرغ و وقف خود به ریاضت، بخشایش و توبه است. همچنین روزهای اندیشیدن، خودآزمایی، پشیمانی است. مسیح چهل روز به بیابان رفت تا نیایش، روزه داری و توبه کند. در انجیل ها این رویداد با جزئیات بسیار نگاشته شده است. در آنجا از آزمایش عیسی به دست ابلیس و از بیرون آمدن بی گزند و پیروزمند از این آزمایش نیز سخن می رود. انزوای چهل روزه مسیح، یک دوره آمادگی همراه با نیایش، روزه داری و توبه برای کارکرد گسترده خود بود. یک دوره اندیشیدن و تفکر بود برای موعظه و کار آینده اش. کلیسا به پیروی از مسیح روزه چهل روزه را برقرار کرد.
یغیشه وارداپت دربارهٔ روزه داری می گوید:
«به خوراکی های مهم بسنده کن. از اندازه مگذر و پرخوری مکن. آدمی از فربهی متورم گردد و از انباشت چربی، بی رسمی ها پدید آید. چنین کسی نتواند خداوند را پدر نامد. قناعت ما همانا پرهیز است. کم آشامیدن ما خودداری از شرابخواری، جامه های عادی همانا فروتنی و دریافتی های ضروری، همانا تنگدستی است.»
اصول ۳۴ گانه رسولان
روزه بزرگ از همه روزه ها بلندتر است (۴۰ روز)، از این رو، بزرگ خوانده می شود. روزه بزرگ را بدان سبب که ۴۰ روز دارد، چهل گانه نیز می نامند. روزگاری نان و نمک نیز می گفتند. در قدیم در برخی روزهای روزه بزرگ نان و نمک می خوردند یا روزه را با نان و نمک پایان می دادند. پرهیز به معنی نخوردن برخی خوراکی ها، از جمله گوشت، لبنیات، تخم مرغ و وقف خود به ریاضت، بخشایش و توبه است. همچنین روزهای اندیشیدن، خودآزمایی، پشیمانی است. مسیح چهل روز به بیابان رفت تا نیایش، روزه داری و توبه کند. در انجیل ها این رویداد با جزئیات بسیار نگاشته شده است. در آنجا از آزمایش عیسی به دست ابلیس و از بیرون آمدن بی گزند و پیروزمند از این آزمایش نیز سخن می رود. انزوای چهل روزه مسیح، یک دوره آمادگی همراه با نیایش، روزه داری و توبه برای کارکرد گسترده خود بود. یک دوره اندیشیدن و تفکر بود برای موعظه و کار آینده اش. کلیسا به پیروی از مسیح روزه چهل روزه را برقرار کرد.
یغیشه وارداپت دربارهٔ روزه داری می گوید:
«به خوراکی های مهم بسنده کن. از اندازه مگذر و پرخوری مکن. آدمی از فربهی متورم گردد و از انباشت چربی، بی رسمی ها پدید آید. چنین کسی نتواند خداوند را پدر نامد. قناعت ما همانا پرهیز است. کم آشامیدن ما خودداری از شرابخواری، جامه های عادی همانا فروتنی و دریافتی های ضروری، همانا تنگدستی است.»
wiki: روزه بزرگ