اجودان باشی

آجودان باشی. آجودان باشی مقامی نظامی در دوران قاجار بود.
حسین پاشاخان مقدم مراغه، به نظر می رسد نخستین کسی که آجودان باشی شد، او باشد.
حسنعلی خان خویی، پیشکار حکومت قزوین، در سال ۱۲۶۷ قمری درگذشت.
کلب حسین خان، در سال ۱۲۶۷ قمری فرمانده قشون آذربایجان شد.
عزیزخان مکری
الله یارخان افشار قاسملو، در ۱۲۹۷ قمری آجودان باشی شد و تا هنگام مرگ در سال ۱۳۰۴ قمری در این مقام بود.
حسن خان سردار کل، پسر الله یار خان، پس از پدر این مقام را به ارث برد.
یارمحمدخان افشارقاسملو، پسر حسن خان سردار کل، در سال ۱۳۱۹ قمری این مقام به او منتقل شد.
مقام آجوادن باشی به پیروی از adjudant-en-chef در ارتش فرانسه در دوران عباس میرزا ایجاد شد. آجوادن باشی معاون و دستیار امیرنظام (فرمانده ارتش) بود. از سال ۱۲۹۷ قمری که ناصرالدین شاه، فرماندهی ارتش و وزارت جنگ را به پسرش کامران میرزا داد، از اهمیت مقام آجودان باشی کاسته شد. تشکیل قوای قزاق که در سال ۱۲۹۶ قمری اتفاق افتاد نیز در افول مقام آجودان باشی تاثیر داشت. در این دوران منصبی مشابه در راسته توپخانه ایجاد شد که آجودان باشی توپخانه نامیده می شد. کسانی که در دوران قاجار منصب آجوادن باشی داشتند به شرح زیر است:

آجودان باشی. آجودانْ باشی
از مناصب نظامی ایران در دورۀ قاجاریه . آجودان باشی کل منصبی بود معادل و هم طراز با امیر (یا: آجودان باشی کل؛ در اصطلاح امروز معاون فرماندهی کل قوا)، یا معادل نایب و قائم مقام امیرنظام. آجودان باشی ها دارای زیردستانی چون لشکرنویسان ، سرتیپان ، سرهنگان ، نایبان آجودان باشی و جز آن بودند که درجات پایین تر در ارتش و نظام را دربرمی گرفت . در عهد ناصری در وظایف و شرایط این منصب تغییراتی رخ داد. حسین خان مقدم مراغه ای ، معروف به نظام الدوله مراغه ای نخستین آجودان باشی دورۀ قاجاریه در آذربایجان بود.