کلمه جو
صفحه اصلی

روزنامه دولت علیه ایران

دانشنامه عمومی

روزنامهٔ دولت علیهٔ ایران، عنوان نخستین روزنامهٔ مصور انتشاریافته در تاریخ ایران بود که از سال ۱۲۷۷ ه‍.ق و با مدیریت میرزا ابوالحسن خان صنیع الملک منتشر می شد. این روزنامه در واقع شکل تغییریافتهٔ روزنامهٔ مشهورِ وقایع اتفاقیه بود، و پس از ایجاد تغییراتی همچون افزودن تصاویر به روزنامه، عنوان جدید به آن داده شد.
در سال ۱۲۷۷ هجری قمری و پس از گذشت ده سال از انتشار روزنامه وقایع اتفاقیه (که از سال ۱۲۶۷ هجری قمری در حال انتشار بود)، شاهزاده علیقلی میرزا اعتضادالسلطنه، وزیر علوم و معارف وقت، ادارهٔ چاپخانه دولتی و مدیریت این روزنامه را به میرزا ابوالحسن خان صنیع الملک سپرد. صنیع الملک خود تصویرگر بسیاری از نقاشی های درج شده در این روزنامه بود. تا آن زمان ۴۷۱ شماره از وقایع اتفاقیه به همین عنوان انتشار یافته بود، اما از آن پس نام این روزنامه، به روزنامه دولت علیه ایران تغییر یافت.
بدین ترتیب از شماره ۴۷۲ این نشریه که در تاریخ ۵ صفر ۱۲۷۷ هجری قمری انتشار یافت، اسم روزنامه دولت علیه ایران بر صفحه نخست آن دیده می شد. افزون بر تغییر نام، تغییر و تحولات دیگری نیز در این روزنامه به چشم می خورد که شاخصترین و مهمترین آن، اضافه شدن تصاویر بدان بود. بر این اساس، روزنامه دولت علیه ایران نخستین روزنامه مصوری است که در تاریخ ایران انتشار یافته است.
روزنامه دولت علیه ایران، تا شماره ۶۶۸ آن، که در تاریخ هفتم شوال ۱۲۷۸ هجری قمری منتشر شد، به انتشار خود ادامه داد و از آن پس تعطیل گردید. انتشار این روزنامه گرچه چندان منظم نبود، اما بواسطه حمایت دولتی و استقبال نسبی از آن، مهمترین روزنامه دوران خود محسوب می شد.

دانشنامه آزاد فارسی

روزنامۀ دولت عَلیّۀ ایران
نخستین نشریۀ مصور ایران. به دنبال روزنامۀ وقایع اتفاقیه منتشر شد و شمارۀ ۴۷۱ (۲۸ محرم ۱۲۷۷ق) وقایع اتفاقیه در حقیقت پیش شمارۀ این روزنامه بود. شمارۀ اول این روزنامه در تهران با «نمرۀ ۴۷۲»، در ۱۹ صفر ۱۲۷۷، انتشار یافت و تا شمارۀ ۶۵۰، به تاریخ ۱۰ ذی حجۀ ۱۲۸۷، دوام آورد. مدتی بی تصویر و چندی با نام روزنامۀ دولتی با چاپ سنگی منتشر شد. نیمی از این نشریه به زبان های عربی و فرانسه و گاهی به یکی از این دو زبان چاپ می شد. نخستین روزنامه ای بود که ستونی به درگذشتگان اختصاص داد. از ویژگی های این نشریه یکی تصاویر زیبای آن از امرا و بزرگان است که، برای آگاهی از لباس های آن دوره، بسیار مفید است، و دیگری چاپ عنوان های مطالب هر صفحه در حاشیه با خط نستعلیق است که می توان آن را فهرست مندرجات هر شمارۀ روزنامه دانست.


کلمات دیگر: