<div class="boxBd">گندای. [ گ َ ] ( نف ) هر چیز گندیده که از آن بوی بد برآید. ( ناظم الاطباء ). رجوع به گندا شود. <hr>گندای. [ گ ُ ] ( ص ، اِ ) فالگو. فالگیر. رمال. ( از ناظم الاطباء ).</div>

گندای. [ گ َ ] ( نف ) هر چیز گندیده که از آن بوی بد برآید. ( ناظم الاطباء ). رجوع به گندا شود. گندای. [ گ ُ ] ( ص ، اِ ) فالگو. فالگیر. رمال. ( از ناظم الاطباء ).

لغت نامه دهخدا

گندای . [ گ َ ] (نف ) هر چیز گندیده که از آن بوی بد برآید. (ناظم الاطباء). رجوع به گندا شود.

گندای . [ گ َ ] (نف ) هر چیز گندیده که از آن بوی بد برآید. (ناظم الاطباء). رجوع به گندا شود.

گندای . [ گ ُ ] (ص ، اِ) فالگو. فالگیر. رمال . (از ناظم الاطباء).

گندای . [ گ ُ ] (ص ، اِ) فالگو. فالگیر. رمال . (از ناظم الاطباء).