گنجره

گنجره. [ گ َ ج َ رَ / رِ ] ( اِ ) بمعنی گنجر است که غازه و سرخی زنان باشد که بر رخساره مالند. ( برهان ). به معنی گنجر است. ( آنندراج ). سرخی باشد که زنان به جهت زیبائی بر رخساره بمالند ( جهانگیری ). گنجاره. گنجار. گنجر. غازه. غنجاره. غلغونه. گلگونه. ( فرهنگ رشیدی ). غنجار. ( برهان ). گلاگونه.گلغوانه. ( سروری ). آلغونه. آلگونه. والغونه. ولغونه. سرخی. سرخاب. رجوع به هر یک از کلمات مذکور شود.