زن سرود گوی . زن بربط زن
کرینه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( کرینة ) کرینة. [ ک َ ن َ ] ( ع ص ) زن سرودگوی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). زن بربطزن. ( مهذب الاسماء ).ج ، کِران. ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( منتهی الارب ).
کرینة. [ ک َ ن َ ] (ع ص ) زن سرودگوی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). زن بربطزن . (مهذب الاسماء).ج ، کِران . (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (منتهی الارب ).
کلمات دیگر: