لکع

لکع. [ل َ ] (ع مص ) گزیدن مار و کژدم . || خوردن . || نوشیدن . || سر زدن بره پستان مادر را در وقت شیر مکیدن . (منتهی الارب ). || سستی کردن . تأخر .

لکع. [ ل ِ ] (ع ص ) کوتاه بالا. (منتهی الارب ).

لکع. [ ل َ ک َ / ل َ ] (ع مص ) چسبیدن چرک بر چیزی و لازم شدن . (منتهی الارب ). شوخ گرفتن بر چیزی . (تاج المصادر). چرک چفسیدن بر اندام . لکد. || لکاعة. ناکس گردیدن . (منتهی الارب ).

لکع. [ ل ُ ک َ ] (ع ص ، اِ) ناکس . بنده ٔ نفس خوار. || بنده . || گول . || اسب . || آنکه متوجه گفتگو و جز آن نشود. || اسب کره . || خر کره . || کودک خرد. || ریم و چرک . (منتهی الارب ).