دویدن
فندسه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( فندسة ) فندسة. [ ف َ دَ س َ] ( ع مص ) دویدن. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).
فندسة. [ ف َ دَ س َ] (ع مص ) دویدن . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
کلمات دیگر:
فندسة. [ ف َ دَ س َ] (ع مص ) دویدن . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).