علی اسبیجابی

علی اسبیجابی . [ ع َ ی ِ اِ ] (اِخ ) ابن محمد اسبیجابی ، مکنّی به ابوالحسن و ملقّب به قطب الدین . او راست : الجامعالکبیر فی فروع الحنفیة. (از کشف الظنون حاجی خلیفه ص 570).

علی اسبیجابی . [ ع َ ی ِ اِ ] (اِخ ) ابن محمدبن اسماعیل بن علی بن احمدبن محمدبن اسحاق اسبیجابی سمرقندی ، ملقّب به بهاءالدین . فقیه بود و در جمادی الاولای سال 454 هَ . ق . متولد شد و در بیست وسوم ذی قعده ٔ سال 535 هَ . ق . در سمرقند درگذشت . او راست : شرح مختصرطحاوی ، در فروع فقه حنفی . و نیز او را مجموعه ای است از فتاوی . (از معجم المؤلفین ج 7 ص 183). صاحب معجم المؤلفین به مآخذ ذیل نیز اشاره کرده است ؛ تراجم الاعاجم ص 152. تاج التراجم ابن قطلوبغا ص 33. مفتاح السعاده ٔ طاش کبری ج 2 ص 138. کشف الظنون حاجی خلیفه ص 1627. هدیةالعارفین بغدادی ج 1 ص 697. طبقات الفقهاء طاش کبری ص 94.