علی اذرعی

علی اذرعی . [ ع َ ی ِ اَ رَ ] (اِخ ) ابن سلیم بن ربیعه ٔ اذرعی ، مکنّی به ابوالحسن و ملقّب به ضیأالدین . در سال 657 هَ . ق . متولد شد. وی فقیه بود و در نظم سخن نیز دست داشت ، مدتی در طرابلس و عجلون و دمشق حکمرانی کرد. و در 13 ربیعالاول سال 730 هَ . ق . در رملة درگذشت . او راست : 1 - تخمیس الوتریة فی مدح خیرالبریه ٔ ابن رشید بغدادی . 2 - نظم التنبیه شیرازی ، در فروع فقه شافعی . (از معجم المؤلفین بنقل از البدایه ٔ ابن کثیر ج 14 ص 155. الدررالکامنه ٔ ابن حجر ج 3 ص 53. شذرات الذهب ابن عماد ج 6 ص 96. کشف الظنون ص 492).

علی اذرعی . [ ع َ ی ِ اَ رَ ] (اِخ ) ابن محمدبن عز اذرعی دمشقی حنفی ، ملقّب به صدرالدین . متکلم بود و در سال 746 یا 792 هَ . ق . درگذشت . او راست : شرح عقائد طحاوی . (از معجم المؤلفین بنقل از کشف الظنون حاجی خلیفه ص 1143 و هدیةالعارفین بغدادی ج 1 ص 719).