( قطقطة ) قطقطة. [ ق َ ق َطَ ] ( ع مص ) باریدن ابر. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ): قطقطت السماء؛ امطرت. ( اقرب الموارد ). || تنها بانگ کردن سنگخوار. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ): قطقطت القطاة؛ صوتت وحدها. ( اقرب الموارد ).
قطقطه
لغت نامه دهخدا
قطقطة. [ ق َ ق َطَ ] (ع مص ) باریدن ابر. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد): قطقطت السماء؛ امطرت . (اقرب الموارد). || تنها بانگ کردن سنگخوار. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد): قطقطت القطاة؛ صوتت وحدها. (اقرب الموارد).
کلمات دیگر: