قطیل . [ق َ ] (ع ص ) بریده از بن . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد): نخلة قطیل ؛ خرمابن بریده از بن . (منتهی الارب ).

قطیل . [ق َ ] (ع ص ) بریده از بن . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد): نخلة قطیل ؛ خرمابن بریده از بن . (منتهی الارب ).

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">قطیل. [ق َ ] ( ع ص ) بریده از بن. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ): نخلة قطیل ؛ خرمابن بریده از بن. ( منتهی الارب ). <hr>قطیل. [ ق َ] ( اِخ ) لقب ابوذؤیب هذلی است. ( از منتهی الارب ).</div>

قطیل. [ق َ ] ( ع ص ) بریده از بن. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ): نخلة قطیل ؛ خرمابن بریده از بن. ( منتهی الارب ). قطیل. [ ق َ] ( اِخ ) لقب ابوذؤیب هذلی است. ( از منتهی الارب ).

قطیل . [ ق َ] (اِخ ) لقب ابوذؤیب هذلی است . (از منتهی الارب ).

قطیل . [ ق َ] (اِخ ) لقب ابوذؤیب هذلی است . (از منتهی الارب ).