( اسم ) لب و لوچه لب . لک و لنج آویختن . ( مصدر ) نشان دادن عدم رضایت با ترشرویی لب و لوچه آویزان بودن .
لک و لنج
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
لک و لنج. [ ل َ ک ُ ل ُ ] ( اِ مرکب ، از اتباع ) ظاهراً به معنی لب است. ( آنندراج ) :
من به گرد سر و لک و لنجش
که ز شهد و قُبیده منتخب است.
من به گرد سر و لک و لنجش
که ز شهد و قُبیده منتخب است.
ملا فوقی یزدی.
کلمات دیگر: