علی ابیوردی

علی ابیوردی . [ ع َ ی ِ اَ وَ ] (اِخ ) ابن اسحاق ابیوردی خاورانی ، ملقّب به اوحدالدین . شاعر و حکیم متوفی در سال 551 هَ . ق . او راست : البشارات فی شرح الاشارات ، از ابن سینا. و نیز او را دیوان شعری است . (از معجم المؤلفین بنقل از اعیان الشیعة ج 41 ص 64).

علی ابیوردی . [ ع َ ی ِاَ وَ ] (اِخ ) ابن احمد ابیوردی شبعی ، مکنّی به ابوالحسن و مشهور به ابن ابی قرة. وی از متکلمان و ساکن مشهد رضوی بود. و در سال 966 هَ . ق . درگذشت . او راست : 1- اثبات الواجب . 2 - روضةالجنان ، در حکمت . 3- الشوارق ، در کلام . (از معجم المؤلفین بنقل از ایضاح المکنون ج 1 ص 24 و 594 و ج 2 ص 59. هدیةالعارفین ج 1 ص 746) (از اعلام زرکلی بنقل از اعیان الشیعة ج 6 ص 288).