مونث فهد . یا شرم انسان
فهده
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( فهدة ) فهدة. [ ف َ دَ ] ( ع اِ ) مؤنث فهد. || شرم انسان. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). || استخوان بلندبرآمده در پس گوش شتر. || گوشت پاره بیرون جسته زیر سینه اسب. ( منتهی الارب ).
فهدة. [ ف َ دَ ] (ع اِ) مؤنث فهد. || شرم انسان . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || استخوان بلندبرآمده در پس گوش شتر. || گوشت پاره ٔ بیرون جسته زیر سینه ٔ اسب . (منتهی الارب ).
کلمات دیگر: