لکلکه. [ ل َ ل َ ک َ / ک ِ ] ( اِ ) سخنان هرزه و بیهوده باشد. ( برهان ). لکلک. ( جهانگیری ) ( دزی ).
لکلکه. [ ل ِ ل ِ ک َ/ ک ِ ] ( اِ ) لکلک. چوبکی باشد که یک سر آن را بر دول آسیا بندند و سر دیگر آن در گلوی آسیا باشد و به وقت گردش آسیا صدائی از آن ظاهر گردد و دول به سبب آن چوب حرکت کند و گندم در گلوی آسیا ریزد. ( برهان ).
لکلکه. [ ل ِ ل ِ ک َ/ ک ِ ] ( اِ ) لکلک. چوبکی باشد که یک سر آن را بر دول آسیا بندند و سر دیگر آن در گلوی آسیا باشد و به وقت گردش آسیا صدائی از آن ظاهر گردد و دول به سبب آن چوب حرکت کند و گندم در گلوی آسیا ریزد. ( برهان ).