بلند گردیدن یا سیخ پا گردیدن اسب
شبوه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
شبوة. [ ش َ وَ ] (ع مص ) بلند گردیدن . (منتهی الارب ). || روشن شدن و درخشیدن روی بعد از تغیر. || سیخ پا گردیدن اسب . || افروختن آتش . (از منتهی الارب ).
( شبوة ) شبوة. [ ش َب ْ وَ ] ( ع اِ )عقرب. کژدم. علم است برای عقرب و بجهت علمیت و تأنیث منصرف است و گاهی الف و لام بر او داخل شود و الشبوة گویند. ( از اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). || ( ص ) زن پلیدزبان. ( منتهی الارب ). زن پرجنب وجوش وگستاخ و باجرأت و فاحشه. ( از ذیل اقرب الموارد ).
شبوة. [ ش َ وَ ] ( ع مص ) بلند گردیدن. ( منتهی الارب ). || روشن شدن و درخشیدن روی بعد از تغیر. || سیخ پا گردیدن اسب. || افروختن آتش. ( از منتهی الارب ).
شبوة. [ ش َب ْ وَ ] ( اِخ ) پدر قبیله ای است. ( منتهی الارب ).
شبوة. [ ش َب ْ وَ ] ( اِخ )نام موضعی است در اطراف عراق. ( از معجم البلدان ).
شبوة. [ ش َب ْ وَ ] ( اِخ ) نام قلعه ای است به یمن یا شهری است میان مأرب و حضرموت حِمْیَر را. ( از معجم البلدان ).
شبوة. [ ش َب ْ وَ ] ( اِخ ) پایتخت قدیم حضرموت واقع در جنوب جزیرةالعرب است که در آن بناهای قدیم بسیار از جمله معبد «سین » رب النوع ماه میباشد. آثاری که در این شهر به دست آمده است مربوط به قرن 5 قبل از میلاد و قبل از آن می باشد. ( از الموسوعة العربیة المیسرة ص 1073 ).
شبوة. [ ش َ وَ ] ( ع مص ) بلند گردیدن. ( منتهی الارب ). || روشن شدن و درخشیدن روی بعد از تغیر. || سیخ پا گردیدن اسب. || افروختن آتش. ( از منتهی الارب ).
شبوة. [ ش َب ْ وَ ] ( اِخ ) پدر قبیله ای است. ( منتهی الارب ).
شبوة. [ ش َب ْ وَ ] ( اِخ )نام موضعی است در اطراف عراق. ( از معجم البلدان ).
شبوة. [ ش َب ْ وَ ] ( اِخ ) نام قلعه ای است به یمن یا شهری است میان مأرب و حضرموت حِمْیَر را. ( از معجم البلدان ).
شبوة. [ ش َب ْ وَ ] ( اِخ ) پایتخت قدیم حضرموت واقع در جنوب جزیرةالعرب است که در آن بناهای قدیم بسیار از جمله معبد «سین » رب النوع ماه میباشد. آثاری که در این شهر به دست آمده است مربوط به قرن 5 قبل از میلاد و قبل از آن می باشد. ( از الموسوعة العربیة المیسرة ص 1073 ).
شبوة. [ ش َب ْ وَ ] (اِخ ) پایتخت قدیم حضرموت واقع در جنوب جزیرةالعرب است که در آن بناهای قدیم بسیار از جمله معبد «سین » رب النوع ماه میباشد. آثاری که در این شهر به دست آمده است مربوط به قرن 5 قبل از میلاد و قبل از آن می باشد. (از الموسوعة العربیة المیسرة ص 1073).
شبوة. [ ش َب ْ وَ ] (اِخ ) پدر قبیله ای است . (منتهی الارب ).
شبوة. [ ش َب ْ وَ ] (اِخ )نام موضعی است در اطراف عراق . (از معجم البلدان ).
شبوة. [ ش َب ْ وَ ] (ع اِ)عقرب . کژدم . علم است برای عقرب و بجهت علمیت و تأنیث منصرف است و گاهی الف و لام بر او داخل شود و الشبوة گویند. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ). || (ص ) زن پلیدزبان . (منتهی الارب ). زن پرجنب وجوش وگستاخ و باجرأت و فاحشه . (از ذیل اقرب الموارد).
دانشنامه عمومی
شبوه ممکن است به یکی از موارد زیر اشاره داشته باشد:
شبوه (روستا)
شبوه (شهر)
شبوه (روستا)
شبوه (شهر)
wiki: استان حضرموت است. شهر «شبوه» در دوران قدیم من جمله شهرهای مذحج و حمیر بوده است.
فهرست شهرهای یمن
شَبوَة یکی از شهرهای آباد کشور یمن است. این شهر از شهرهای (یمن جنوبی) است.
جمعیت این شهر در حدود ۳۵۰۰۰ هزار نفر بیش بینی کرده اند.
فهرست شهرهای یمن
شَبوَة یکی از شهرهای آباد کشور یمن است. این شهر از شهرهای (یمن جنوبی) است.
جمعیت این شهر در حدود ۳۵۰۰۰ هزار نفر بیش بینی کرده اند.
wiki: شبوه (شهر)
دانشنامه آزاد فارسی
شَبْوه
شهری باستانی در وادی عرمه، در جنوب شبه جزیرۀ عربی، واقع در یمن. شبوه پایتخت دولت قدیم حضرموت و از مواضع مهم راه ادویه و تجارت بین مصر و هند بود. تاریخ سکونت در آن جا به هزارۀ اول پیش از میلاد می رسد و تا قرن های ۲ و ۳ م همچنان آباد بوده است. با رواج تجارت دریایی، این شهر روبه انحطاط نهاد و رفته رفته متروک و در زیر شن و ریگ مدفون شد. اما مان یمن خود را جانشینان ملوک حمیر و صاحب آن می دانستند. نخستین بار باستان شناسان فرانسوی کاوش در این محل را آغاز کردند ( ۱۹۷۶ ـ ۱۹۷۷) و با انتشار نتیجۀ تحقیقات ایشان (۱۹۸۷) معلوم شد که شالودۀ خانه های شبوه از گِل و سنگ بوده است. مقابری مستحکم با سنگ و سقف چوبین، به شکل غار، نیز یافت شده است. این شهر با حصار و برج های دیدبانی مراقبت می شد. تعدادی ظروف سفالین منقش و شماری مهره های فلزی هم تاکنون به دست آمده است.
شهری باستانی در وادی عرمه، در جنوب شبه جزیرۀ عربی، واقع در یمن. شبوه پایتخت دولت قدیم حضرموت و از مواضع مهم راه ادویه و تجارت بین مصر و هند بود. تاریخ سکونت در آن جا به هزارۀ اول پیش از میلاد می رسد و تا قرن های ۲ و ۳ م همچنان آباد بوده است. با رواج تجارت دریایی، این شهر روبه انحطاط نهاد و رفته رفته متروک و در زیر شن و ریگ مدفون شد. اما مان یمن خود را جانشینان ملوک حمیر و صاحب آن می دانستند. نخستین بار باستان شناسان فرانسوی کاوش در این محل را آغاز کردند ( ۱۹۷۶ ـ ۱۹۷۷) و با انتشار نتیجۀ تحقیقات ایشان (۱۹۸۷) معلوم شد که شالودۀ خانه های شبوه از گِل و سنگ بوده است. مقابری مستحکم با سنگ و سقف چوبین، به شکل غار، نیز یافت شده است. این شهر با حصار و برج های دیدبانی مراقبت می شد. تعدادی ظروف سفالین منقش و شماری مهره های فلزی هم تاکنون به دست آمده است.
wikijoo: شبوه
کلمات دیگر: