زارا عشق چوپان

زارا یا زارا، عشق چوپان (به کردی: زارا: ئەوینی شوان) رمانی فارسی به نویسندگی محمد قاضی نویسنده و مترجم معاصر کرد است که برای اولین بار در ۱۳۱۹ شمسی به چاپ رسیده است. در دیگر چاپ های خود در سال ۱۳۶۹ توسط انتشارات هدایت در تهران در ۱۳۲ صفحه منتشر شد. این کتاب در چاپ دیگر خوددر سال ۱۳۷۸ توسط نشر ثالث تهران در ۱۲۰ صفحه به چاپ رسیده است.
داستان این رمانی عاشقانه، روایتی از عشق صادقانهٔ چوپانی به نام قادر به دختری به نام زارا است که مبتلا به بیماری جذام است. محمد قاضی در کنار رابطه و عشق میان این دو، زندگی و اوضاع سخت بیماران جذامی را نیز به تصویر می کشد. جغرافیای داستان این کتاب روستاهای کُردنشین مابین شهرهای بوکان و مهاباد در جنوب استان آذربایجان غربی است.
این رمان، توسط مترجمانی چون محمدرئوف مرادی، عزیز گردی، سبحان امینیو خالد عبدالهی به زبان های کردی مرکزی و کردی هورامی و توسط دو مترجم طاهر سرحدی و حمید گلپسندی، به طور مشترک به زبان انگلیسی ترجمه و در سال ۱۳۸۵ توسط انتشارات دانشگاه کردستان چاپ شده است.