ساباتیه. [ی ِ ] ( اِخ ) آرماند ، دانشمند و طبیب فرانسوی بسال 1834 م. در شهر گانژ از ایالت هرو متولد شد و بسال 1910 در مون پلیه درگذشت ، تألیفات متعددی در طب از او بیادگار مانده است.
ساباتیه. [ ی ِ ] ( اِخ ) آنتوان معروف به ساباتیه دو کاستر ، ادیب فرانسوی بسال 1742 م. در کاستر بدنیا آمد و بسال 1817 در پاریس درگذشت. بسال 1761 مدرسه علوم دینی کاستر را تمام کرد و بعنوان کشیشی بشهر تولوز رفت. و در آنجا اشعار بسیار سرود که از آن جمله منظومه ای بنام معبد هوس بود و بسال 1763 کمدی منثوری بنام آبهای بانیر انتشار داد. در سال 1766 به پاریس رفت و در آنجا مجموعه ای از اشعار خود بعنوان ساعات یک زاهد خوشحال منتشر کرد. آنگاه مبارزه شدیدی را با فلاسفه آغاز نهاد و بسال 1771 نوشته زننده و نیشداری بنام تصویر فلسفی روح ولتر انتشار داد. در بحران باستیل از فرانسه مهاجرت کرد و بدعوت لئوپولد امپراتور اطریش به وین رفت و تا بازگشت خانواده سلطنتی بوربون نتوانست به پاریس بازگردد. مهم ترین تألیف او سه قرن ادبیات فرانسه نام دارد که بسال 1772 منتشر شده. و از آثار دیگر او فرهنگ ادبیات ( 1777 ) و اعصار بت پرستی ( 1784 ) و روح حقیقی ژان ژاک روسو ( 1804 ) را باید نام برد. بسال 1779 حکایات بوکاس شاعر قرن چهاردهم ایتالیا را بفرانسه ترجمه کرده است.
ساباتیه. [ ی ِ ] ( اِخ ) ( اگوست ). از مردم فرانسه و از علمای مذهب پرتستان بسال 1839 م. در والون از ایالت آردش متولد شد و بسال 1901 در پاریس درگذشت. در جوانی کشیش بود و بسال 1867 م. برای تدریس اصول عقاید در مدرسه علوم دینی پرتستان در استراسبورگ دعوت شد. بسال 1873 بوسیله آلمانیها از آن شهر اخراج گشت و بپاریس رفت و در تأسیس مدرسه عالی علوم دینی پرتستان در پاریس شرکت کرد و ابتدا استاد و بعد در 1895 رئیس آن مدرسه گردید.ساباتیه دانشمندی روشن بین بود و افکار خود را در کتاب طرح یک فلسفه مذهب بر اساس علم النفس و تاریخ ( 1901 م ). بیان کرده است.
ساباتیه. [ ی ِ ] ( اِخ ) ( پل ). مورخ فرانسوی بسال 1858 م. در سن میشل دشابریانو از ایالت آردش متولد شد و بسال 1928 در استراسبورگ درگذشت. پل ساباتیه ابتدا کشیش بود و سپس عمر خود را وقف تحقیق در تاریخ مذهب فرانسیسکن ( پیروان طریقه ای که سن فرانسواداسیز در سال 1215 م. بنا نهاده ) نمود و کتب متعددی در این زمینه انتشار داد.
ساباتیه. [ ی ِ ] ( اِخ ) آنتوان معروف به ساباتیه دو کاستر ، ادیب فرانسوی بسال 1742 م. در کاستر بدنیا آمد و بسال 1817 در پاریس درگذشت. بسال 1761 مدرسه علوم دینی کاستر را تمام کرد و بعنوان کشیشی بشهر تولوز رفت. و در آنجا اشعار بسیار سرود که از آن جمله منظومه ای بنام معبد هوس بود و بسال 1763 کمدی منثوری بنام آبهای بانیر انتشار داد. در سال 1766 به پاریس رفت و در آنجا مجموعه ای از اشعار خود بعنوان ساعات یک زاهد خوشحال منتشر کرد. آنگاه مبارزه شدیدی را با فلاسفه آغاز نهاد و بسال 1771 نوشته زننده و نیشداری بنام تصویر فلسفی روح ولتر انتشار داد. در بحران باستیل از فرانسه مهاجرت کرد و بدعوت لئوپولد امپراتور اطریش به وین رفت و تا بازگشت خانواده سلطنتی بوربون نتوانست به پاریس بازگردد. مهم ترین تألیف او سه قرن ادبیات فرانسه نام دارد که بسال 1772 منتشر شده. و از آثار دیگر او فرهنگ ادبیات ( 1777 ) و اعصار بت پرستی ( 1784 ) و روح حقیقی ژان ژاک روسو ( 1804 ) را باید نام برد. بسال 1779 حکایات بوکاس شاعر قرن چهاردهم ایتالیا را بفرانسه ترجمه کرده است.
ساباتیه. [ ی ِ ] ( اِخ ) ( اگوست ). از مردم فرانسه و از علمای مذهب پرتستان بسال 1839 م. در والون از ایالت آردش متولد شد و بسال 1901 در پاریس درگذشت. در جوانی کشیش بود و بسال 1867 م. برای تدریس اصول عقاید در مدرسه علوم دینی پرتستان در استراسبورگ دعوت شد. بسال 1873 بوسیله آلمانیها از آن شهر اخراج گشت و بپاریس رفت و در تأسیس مدرسه عالی علوم دینی پرتستان در پاریس شرکت کرد و ابتدا استاد و بعد در 1895 رئیس آن مدرسه گردید.ساباتیه دانشمندی روشن بین بود و افکار خود را در کتاب طرح یک فلسفه مذهب بر اساس علم النفس و تاریخ ( 1901 م ). بیان کرده است.
ساباتیه. [ ی ِ ] ( اِخ ) ( پل ). مورخ فرانسوی بسال 1858 م. در سن میشل دشابریانو از ایالت آردش متولد شد و بسال 1928 در استراسبورگ درگذشت. پل ساباتیه ابتدا کشیش بود و سپس عمر خود را وقف تحقیق در تاریخ مذهب فرانسیسکن ( پیروان طریقه ای که سن فرانسواداسیز در سال 1215 م. بنا نهاده ) نمود و کتب متعددی در این زمینه انتشار داد.