چرخه حیات فناوری

چرخه حیات تکنولوژی (TLC) منفعت تجاری یک محصول در هزینهٔ مرحلهٔ تحقیقات و تولید و بازگشت مالی در حین «زندگی حیاتی» اش را توصیف می کند. بعضی تکنولوژی ها، مانند ساخت فولاد، کاغذ یا سیمان طول عمر زیادی دارند (با انواع کمتر در تکنولوژی که با زمان گنجانیده شده است) در حالی که در دیگر موارد، مانند محصولات دارویی و الکتریکی، طول عمر ممکن است بسیار کوتاه باشد.
جا دادن یک منحنی نمایی در اولین مرحلهٔ منحنی رشد و فرض اینکه رشد نمایی دائمی است.
جا دادن یک منحنی خطی در اولین مرحلهٔ منحنی رشد و فرض اینکه تاییدیهٔ تکنولوژی جدید ناامیدکننده است.
TLC همراه با محصول یا سرویس تکنولوژیکی با چرخه حیات محصول (PLC) که در مدیریت چرخه حیات محصول درگیر می شود، تفاوت دارد. دومی با زندگی یک محصول در بازار با توجه به زمان بندی معرفی، اندازه های بازاری و هزینه های تجارتی درگیر است. تکنولوژی ای که محصول بر مبنای آن است (برای مثال، چای طعم دار خاص) ممکن است که کاملاً حاشیه ای باشد اما فرایند ساخت و مدیریت زندگی اش به عنوان یک محصول مارک دار بسیار متفاوت خواهد بود.
چرخه حیات تکنولوژی به زمان و هزینهٔ ساخت تکنولوژی، جدول زمانی هزینه بازسازی و حالت های تولید تکنولوژی برای اینکه سود مناسب نسبت به هزینه و خطر پذیرفته شده به دست آید، مرتبط است. TLC ممکن است که در حین گردشش توسط حق تثبیت اختراع و علامت های تجاری که به دنبال طولانی کردن گردش و گرفتن حداکثر سود از آن می باشند، محافظت شود.محصول تکنولوژی ممکن است که فقط یک کالا مانند پلاستیک پلی اتیلن یا یک محصول پیچیده مانند ICهایی که در تلفن های هوشمند استفاده می شوند، باشد.
توسعهٔ یک محصول یا فرایند رقابتی می تواند تأثیر اصلی روی طول عمر تکنولوژی بگذارد و آن را کوتاه تر کند. به همان اندازه، کمبود حقوق مالکیت عقلانی در طول دعوی قضایی یا کمبود عناصر مخفیانهٔ آن (اگر وجود دارد) در طول کسری هایش همچنین ممکن است برای کاهش طول عمر تکنولوژی کار کند؛ بنابراین، واضح است که مدیریت TLC جنبهٔ مهمی در توسعهٔ تکنولوژی می باشد.در آسان ترین قاعده سازی، نوآوری می تواند ترکیبی از تحقیقات، تولید، نمایش و توسعه باشد.