چرخه شکنی یا موکشَه (سانسکریت: मोक्ष) یکی از مفاهیم ادیان هندی اعم از هندو و بودایی است که به رهایی از چرخهٔ زایش های دوباره (سَمساره) اشاره دارد. به باور این ادیان، چرخه شکنی از راهِ جدایی از حسِ من بودگی و یکی شدن یا جذب‍شدن در هستیِ والاتر قابلِ دستیابی است و این ادیان، چنان هستی بالاتر را یک هستی توصیف ناشدنی و بدون صفت و ابعاد و بدون مکان و زمان می دانند.
Brodd، Jefferey (۲۰۰۳). World Religions. Winona، MN: Saint Mary's Press. ISBN 978-0-88489-725-5.
در فلسفه یوگا، چرخه شکنی به صورت فراتر رفتن از آگاهی های انسانی از زمان، فضا و علت و معلول تشریح می شود.در یوگا چهار گام برای رسیدن به چرخه شکنی لازم است: خدمت بی چشمداشت به آفریدگان، عشق خودزداینده، نیروی تشخیص مطلق، و استغراق «شاهانه» در مراقبه.
رهایی از چرخهٔ سمساره و وارد شدن به مرحله هستی دارای صفت را موکتی (Mukti) می نامند.
Brodd، Jefferey (۲۰۰۳). World Religions. Winona، MN: Saint Mary's Press. ISBN 978-0-88489-725-5.
در فلسفه یوگا، چرخه شکنی به صورت فراتر رفتن از آگاهی های انسانی از زمان، فضا و علت و معلول تشریح می شود.در یوگا چهار گام برای رسیدن به چرخه شکنی لازم است: خدمت بی چشمداشت به آفریدگان، عشق خودزداینده، نیروی تشخیص مطلق، و استغراق «شاهانه» در مراقبه.
رهایی از چرخهٔ سمساره و وارد شدن به مرحله هستی دارای صفت را موکتی (Mukti) می نامند.
wiki: چرخه شکنی