آب شش ماهی. آب شُشِ ماهی تقریباً در تمام ماهی ها، محل اصلی تبادل گازها هستند. آب شش ماهی از کمان های استخوانی یا غضروفی سفت تشکیل شده و توسط جمجمه آبششی محافظت می شود.
بیشتر ماهی ها تبادل گازی را با استفاده از آب شش هایی که در دو سوی حلق (گلوی) آن ها قرار گرفته انجام می دهند. آب شش ها بافت هایی هستند که به نخ های کوتاهی شبیه اند. این نخ ها سازه هایی پروتئینی هستند به نام رشته. این رشته ها کارکردهای مختلف زیادی دارند که شامل انتقال یون و تبادل اکسیژن، دی اکسید کربن، اسید و آمونیاک می شود. هر رشته حاوی شبکه ای از مویرگ ها است که سطح بزرگی را برای تبادل اکسیژن و دی اکسید کربن فراهم می کند.
ماهی ها، تبادل گاز را از طریق رد کردن آب پراکسیژن از دهان خود و پمپ کردن آن از میان آب شش ها انجام می دهند. در برخی ماهی ها خون مویرگ ها در جهت عکس آب جریان می یابد و باعث تبادل متقابل می شود. آب شش ها آب کم اکسیژن را از روزنه هایی در دو سوی حلق به بیرون می فرستند. برخی ماهی ها نظیر کوسه و مکنده ماهی روزنه های آبششی پرشماری دارند. اما ماهیان استخوانی تنها یک روزنه در هر طرف خود دارند. این روزنه ها در زیر استخوان محافظی به نام سرپوش پنهان شده اند.
پرباله ماهیان نوجوان آب شش های بیرونی دارند. این شاخصه ای بسیار ابتدایی است که در دوزیستان در مرحله لاروی هم دیده می شود.
بیشتر ماهی ها تبادل گازی را با استفاده از آب شش هایی که در دو سوی حلق (گلوی) آن ها قرار گرفته انجام می دهند. آب شش ها بافت هایی هستند که به نخ های کوتاهی شبیه اند. این نخ ها سازه هایی پروتئینی هستند به نام رشته. این رشته ها کارکردهای مختلف زیادی دارند که شامل انتقال یون و تبادل اکسیژن، دی اکسید کربن، اسید و آمونیاک می شود. هر رشته حاوی شبکه ای از مویرگ ها است که سطح بزرگی را برای تبادل اکسیژن و دی اکسید کربن فراهم می کند.
ماهی ها، تبادل گاز را از طریق رد کردن آب پراکسیژن از دهان خود و پمپ کردن آن از میان آب شش ها انجام می دهند. در برخی ماهی ها خون مویرگ ها در جهت عکس آب جریان می یابد و باعث تبادل متقابل می شود. آب شش ها آب کم اکسیژن را از روزنه هایی در دو سوی حلق به بیرون می فرستند. برخی ماهی ها نظیر کوسه و مکنده ماهی روزنه های آبششی پرشماری دارند. اما ماهیان استخوانی تنها یک روزنه در هر طرف خود دارند. این روزنه ها در زیر استخوان محافظی به نام سرپوش پنهان شده اند.
پرباله ماهیان نوجوان آب شش های بیرونی دارند. این شاخصه ای بسیار ابتدایی است که در دوزیستان در مرحله لاروی هم دیده می شود.
wiki: آب شش ماهی
آبشش ماهی. آبشُشِ ماهی تقریباً در تمام ماهی ها، محل اصلی تبادل گازها هستند. آبشش ماهی از کمان های استخوانی یا غضروفی سفت تشکیل شده و توسط جمجمه آبششی محافظت می شود.
ریه
بیشتر ماهی ها تبادل گازی را با استفاده از آبشش هایی که در دو سوی حلق (گلوی) آن ها قرار گرفته، انجام می دهند. آبشش ها بافت هایی هستند که به نخ های کوتاهی شبیه اند. این نخ ها سازه هایی پروتئینی هستند به نام رشته. این رشته ها کارکردهای مختلف زیادی دارند که شامل انتقال یون و تبادل اکسیژن، دی اکسید کربن، اسید و آمونیاک می شود. هر رشته حاوی شبکه ای از مویرگ ها است که سطح بزرگی را برای تبادل اکسیژن و دی اکسید کربن فراهم می کند.
ماهی ها، تبادل گاز را از طریق رد کردن آب پراکسیژن از دهان خود و پمپ کردن آن از میان آبشش ها انجام می دهند. در برخی ماهی ها خون مویرگ ها در جهت عکس آب جریان می یابد و باعث تبادل متقابل می شود. آبشش ها آب کم اکسیژن را از روزنه هایی در دو سوی حلق به بیرون می فرستند. برخی ماهی ها نظیر کوسه و مکنده ماهی روزنه های آبششی پرشماری دارند. اما ماهیان استخوانی تنها یک روزنه در هر طرف خود دارند. این روزنه ها در زیر استخوان محافظی به نام سرپوش پنهان شده اند.
پرباله ماهیان نوجوان آبشش های بیرونی دارند. این شاخصه ای بسیار ابتدایی است که در دوزیستان در مرحله لاروی هم دیده می شود.
ریه
بیشتر ماهی ها تبادل گازی را با استفاده از آبشش هایی که در دو سوی حلق (گلوی) آن ها قرار گرفته، انجام می دهند. آبشش ها بافت هایی هستند که به نخ های کوتاهی شبیه اند. این نخ ها سازه هایی پروتئینی هستند به نام رشته. این رشته ها کارکردهای مختلف زیادی دارند که شامل انتقال یون و تبادل اکسیژن، دی اکسید کربن، اسید و آمونیاک می شود. هر رشته حاوی شبکه ای از مویرگ ها است که سطح بزرگی را برای تبادل اکسیژن و دی اکسید کربن فراهم می کند.
ماهی ها، تبادل گاز را از طریق رد کردن آب پراکسیژن از دهان خود و پمپ کردن آن از میان آبشش ها انجام می دهند. در برخی ماهی ها خون مویرگ ها در جهت عکس آب جریان می یابد و باعث تبادل متقابل می شود. آبشش ها آب کم اکسیژن را از روزنه هایی در دو سوی حلق به بیرون می فرستند. برخی ماهی ها نظیر کوسه و مکنده ماهی روزنه های آبششی پرشماری دارند. اما ماهیان استخوانی تنها یک روزنه در هر طرف خود دارند. این روزنه ها در زیر استخوان محافظی به نام سرپوش پنهان شده اند.
پرباله ماهیان نوجوان آبشش های بیرونی دارند. این شاخصه ای بسیار ابتدایی است که در دوزیستان در مرحله لاروی هم دیده می شود.
wiki: آبشش ماهی